Wegańskie pączki

Są takie wegańskie przepisy, po których już nigdy nie wraca się do marnowania pieniędzy na jajka 😉

Składniki na 16 pączków:

Pół kilograma mąki
300 ml ciepłego niesłodzonego mleka sojowego
50 g świeżych drożdży (w Norwegii gjær for søte deiger)
1 łyżeczka cukru
¼ łyżeczki soli
¼ łyżeczki proszku do pieczenia
2 łyżki wódki

1 łyżeczka cukru waniliowego
80 g cukru pudru
50 ml (50g) oleju

1-2 litry oleju rzepakowego*

nadzienie (u mnie dżem z dzikiej róży i powidła śliwkowe)

lukier

Potrzebne będę również:

Termometr

16 kwadratów 10×10 wyciętych z papieru do pieczenia

Wymieszaj ciepłe mleko z cukrem i drożdżami. Odstaw na 5-10 min, aż pojawi się dużo bąbelków.
W dużej misce zważ, przesiej przez sitko i wymieszaj wszystkie suche składniki: mąkę, cukier puder, cukier waniliowy, sól i proszek do pieczenia. W osobnym naczyniu odmierz olej i wódkę.
Gdy drożdże wyrosną, wymieszaj razem wszystkie składniki. Najpierw wymieszaj szpatułką, następnie wyrabiaj rękoma przez około 10 minut aż ciasto będzie gładkie i łatwo będzie odchodzić od ścianek miski. Miskę wysmaruj odrobiną oleju, umieść w niej ciasto i odstaw w ciepłe miejsce na co najmniej godzinę.
Z ciasta odmierz porcję 60 g. Uformuj kulkę zawijając brzegi do dołu (ciasto musi być dobrze sklejone). Na koniec połóż ciasto na kawałku papieru i odłóż na tace. Tacę przykryj plastikową folią i odstawić w ciepłe miejsce do podwojenia objętości (ok. 30 minut).
Gdy odłożysz pączki do wyrastania od razu zacznij podgrzewać olej. Gdy olej będzie miał około 175 stopni, a ciasto ładnie wyrośnie można zacząć smażyć. Każdy pączek powinien się smażyć do złotego koloru z obu stron. Po usmażeniu odłożyć pączki na papierowy ręcznik.

Nadziewanie:

Gdy paczki są nadal ciepłe zrób z boku dziurę małym nożykiem, następnie wstrzyknij nadzienie za pomocą rękawa kuchennego lub rękawa kuchennego ze specjalną końcówką do nadziewania. Na koniec odłóż na chwilę pączki dziurka do góry by nadzienie nie wypłynęło. (patrz zdjęcie poniżej).

Lukier:

Lukier robię mieszając kilka łyżek przesianego cukru pudru z kilkoma łyżkami gorącej wody (używam wody z kranu) oraz kilkoma kroplami soku z limonki lub cytryny i odrobiną cukru z wanilią. Zaczynam od małej ilości wody i stopniowo dodaję więcej by uzyskać pożądaną konsystencje. Lukier staje się bardziej przeźroczysty, gdy zastygnie. Wierzch pączka zanurzam w lukrze i czekam chwilę, aż nadmiar spłynie. Posypuję suszonymi malinami, gdy lukier jest nadal mokry.

Mleko powinno być jak najcieplejsze, ale nie powinno parzyć zanurzonego w nim palca. Zazwyczaj używam Alpro Soya Unsweetened. Używając mleka Anglamark drożdże wyglądały na zważone, ale pączki wyszły dobre.
Do wyrabiania najwygodniejszy jest ciężki żeliwny garnek. Można też wyrabiać na stole (jest niższy od blatu kuchennego), lub przytrzymując miskę między udami.
Używam tylko ilości mąki podanej w przepisie. W czasie wyrabiania i lepienia nie podsypuję już mąką, ponieważ może ona zepsuć konsystencje lub spalić się podczas smażenia. By unikać przyklejania się ciasta używam oleju w minimalnej ilości.
Ciasto jest dość klejące, więc klasyczne ugniatanie dolną częścią wnętrza dłoni się nie sprawdzi. Lepiej jest trzymając palce razem ułożyć dłoń w kształt haka, zagarniać ciasto od dna i lekko szarpać do góry.
Do smażenia najlepszy jest duży i płaski garnek. Ja używam wielkiego woka. Od wielkości garnka zależy ilość potrzebnego oleju. Najważniejsze żeby pączki mogły swobodnie pływać bez dotykania dna (ok. 4cm).
Do kontrolowania temperatury najlepszy jest termometr z sondą (igła na kabelku). Może być zanurzony w oleju przez cały czas, więc łatwiej jest kontrolować temperaturę. Temperatura spadnie po dodaniu paczków. Należy ją kontrolować przez zwiększanie i zmniejszanie mocy palnika. Nie należy wrzucać zbyt wielu pączków na raz, ponieważ obniża to gwałtownie temperaturę.
Układanie pączków na osobnych papierkach pomaga w przenoszeniu do oleju. Jeśli chwytamy tylko za papier bez dotykania ciasta, to zmniejszamy szansę, że się zniekształcą i ucieknie z nich powietrze.
By paczki miały obrączki pączki muszą być dobrze wyrośnięte, ale nie przerośnięte, bo wtedy łatwo uchodzi z nich powietrze przy przenoszeniu. Nie można ich też zbyt mocno smażyć, ponieważ staja się ciężkie i po przewróceniu zbyt głęboko się zanurzają.